Υπερηχογράφημα 3ου τρίμηνο-Doppler κυήσεως

Το υπερηχογράφημα αυτό μπορεί να γίνει σε οποιοδήποτε στάδιο της εγκυμοσύνης μετά την 24η εβδομάδα κύησης, με συνιστώμενη εβδομάδα την 32η όταν δεν υπάρχει λόγος τέλεσής του νωρίτερα.
Στόχος του υπερηχογραφήματος είναι η αξιολόγηση της ανάπτυξης και της κατάστασης του εμβρύου αλλά και ο επανέλεγχος των βασικών οργάνων του.
Ειδικότερα:
• Μετράμε την περίμετρο της εμβρυϊκής κεφαλής, την περίμετρο της κοιλιάς και το μήκος του μηριαίου οστού ώστε να εκτιμήσουμε το βάρος του εμβρύου
• Εξετάζουμε τις κινήσεις του εμβρύου
• Αξιολογούμε τη θέση και τη σύσταση του πλακούντα
• Μετράμε την ποσότητα του αμνιακού υγρού
• Αξιολογούμε τη ροή του αίματος στον ομφάλιο λώρο (ομφαλική αρτηρία) και στο έμβρυο (μέση εγκεφαλική αρτηρία και φλεβώδης πόρος) με έγχρωμο υπερηχογράφημα Doppler
• Αξιολογούμε τη ροή του αίματος στις μητριαίες αρτηρίες της μητέρας για να εκτιμήσουμε την παροχή οξυγόνου και θρεπτικών ουσιών προς τον πλακούντα και κατ´επέκταση στο έμβρυο
Αναλόγως των κλινικών και υπερηχογραφικών ενδείξεων (πχ. καθυστέρηση της ανάπτυξης του εμβρύου, προεκλαμψία, σακχαρώδης διαβήτης, ολιγάμνιο κα.) μπορεί το υπερηχογράφημα να πρέπει να επαναληφθεί μετά από κάποιο χρονικό διάστημα και πάντα κατόπιν συνεννόησης με τον θεράποντα ιατρό.

Βιοφυσικό προφίλ

Το βιοφυσικό προφίλ αποτελείται από το καρδιοτοκογράφημα ηρεμίας (N.S.T ή Non Stress Test) σε συνδυασμό με τον υπερηχογραφικό έλεγχο του εμβρύου (υπερηχογράφημα Ανάπτυξης-Doppler) και αποτελεί δοκιμασία αξιολόγησης της καλής κατάστασης του εμβρύου. Διενεργείται κατά κύριο λόγο στο 3ο τρίμηνο της εγκυμοσύνης και διαρκεί περίπου 30 λεπτά.
Κύριες ενδείξεις για την πραγματοποίηση της συγκεκριμένης εξέτασης είναι:
• Ενδομήτρια καθυστέρηση ανάπτυξης του εμβρύου
• Πρόωρη ρήξη των υμένων
• Προεκλαμψία
• Παράταση κύησης
• Μειωμένη αντίληψη των κινήσεων του εμβρύου ή και απουσία τους
• Προηγούμενος ενδομήτριος θάνατος
• Παθήσεις της μητέρας (υπερθυρεοειδισμός, αιμοσφαιρινοπάθειες, ΣΔ τύπου 1, χρόνια νεφρική νόσος, ερυθηματώδης λύκος, αντιφωσφολιπιδαιμικό σύνδρομο)
Συνολικά αξιολογούνται πέντε παράμετροι:
• To αμνιακό υγρό
• Το καρδιοτοκογράφημα (NST)
• Οι κινήσεις του εμβρύου
• Οι «αναπνευστικές» κινήσεις
• Ο τόνος του εμβρύου
Η βαθμολόγηση των παραμέτρων είναι 2 για τα φυσιολογικά ευρήματα και 0 για τα μη φυσιολογικά . Το τελικό άθροισμα της βαθμολογίας εκφράζει το ‘’καλώς έχειν’’ του εμβρύου. Η μέγιστη βαθμολογία που μπορεί να έχει ένα έμβρυο είναι 10 και η ελάχιστη 0.
Επίσης, είναι δυνατόν να εκτιμηθεί σαν επιπλέον παράμετρος ο βαθμός ωρίμανσης του πλακούντα, καθώς ο γερασμένος πλακούντας σχετίζεται με αυξημένο ποσοστό περιγεννητικών επιπλοκών . Σε αυτήν την περίπτωση η βαθμολογία του βιοφυσικού προφίλ κυμαίνεται από 0-12.
Μετά τη βαθμολογία της κάθε παραμέτρου χωριστά, οι βαθμοί αθροίζονται και προκύπτει η τελική βαθμολογία. Έτσι, άθροισμα βαθμών:
• Μεγαλύτερο ή ίσο με 8 θεωρείται φυσιολογικό
• Μεταξύ 4-6 σημαίνει ότι το έμβρυο πάσχει από κάποιο βαθμό υποξίας και συνήθως προγραμματίζεται τοκετός
• Μικρότερο από 4 αποτελεί ένδειξη για άμεσο τοκετό