Οι πολύποδες σπάνια προκαλούν συμπτώματα και συνήθως η διάγνωσή τους γίνεται τυχαία κατά τη διάρκεια του τυπικού γυναικολογικού ελέγχου (υπερηχογραφικός έλεγχος της μήτρας στους ενδομητρικούς πολύποδες ή κατά τη διάρκεια της γυναικολογικής εξέτασης στους τραχηλικούς πολύποδες ).

Μερικές φορές οι πολύποδες μπορεί να προκαλέσουν:

• Διαταραχές του εμμηνορυσιακού κύκλου: μικρή σταγονοειδής αιμόρροια έως και μεγάλη απώλεια αίματος κατά την περίοδο (μηνορραγία), παρατεταμένη έμμηνο ρύση.

• Ανώμαλη κολπική αιμόρροια: αιμορραγία μήτρας ανάμεσα στις περιόδους (μητρορραγία). Συνήθως παρουσιάζεται σταγονοειδής μεσοκύκλιος αιμόρροια (στο μέσο του εμμηνορυσιακού κύκλου) και αιμόρροια για τις γυναίκες που βρίσκονται στην εμμηνόπαυση.

• Αίμα μετά από την σεξουαλική επαφή(ενδοτραχηλικοί πολύποδες)

• Υπογονιμότητα: δυσκολία στην εμφύτευση του γονιμοποιημένου ωαρίου στο ενδομήτριο, όταν σε αυτό υπάρχει μεγάλος ενδομητρικός πολύποδας .

• Καθ’ έξιν αποβολές

Οι πολύποδες της μήτρας ως ορμονοεξαρτώμενα (κυρίως από οιστρογόνα) καλοήθη μορφώματα είναι πολύ πιθανόν να συνυπάρχουν με καταστάσεις που επηρεάζουν τα επίπεδα των οιστρογόνων στον οργανισμό όπως:

• Παχυσαρκία

• Υπέρταση

• Θεραπεία ορμονικής υποκατάστασης

• Λήψη ταμοξιφαίνης(σε θεραπεία για κακοήθεια μαστού)

Η διάγνωση του ενδομητρικού πολύποδα δεν είναι πάντα εύκολη, εκτός αν ο πολύποδας προβάλλει από το στόμιο του τραχήλου της μήτρας.

Τα διαγνωστικά μέσα περιλαμβάνουν:

• διακολπικό υπερηχογράφημα : οι πολύποδες εμφανίζονται σαν μικρές εστίες υπερηχογραφικής ανομοιογένειας του ενδομητρίου. Ο κολπικός υπέρηχος είναι ιδανικό να πραγματοποιείται μετά το τέλος της περιόδου όταν το πάχος του ενδομητρίου είναι λεπτό και επομένως ευκολότερο στην απεικόνιση και την ανάδειξη των ενδομητρικών πολυπόδων. Πολλές φορές είναι πολύ δύσκολη η διάκριση μεταξύ ενδομητρικών πολυπόδων και υποβλεννογόνιων ινομυωμάτων.

• Υστεροσαλπιγγογραφία: Είναι μια ακτινολογική μέθοδος κατά την οποία κατά την οποία μπορεί να διαγνωσθεί η παρουσιά πολύποδα στο εσωτερικό της μήτρας Ωστόσο ούτε και η υστεροσαλπιγγογραφία δεν αποτελεί τη μέθοδο εκλογής στη διάγνωση των ενδομητρικών πολυπόδων. Η συγκεκριμένη μέθοδος χρησιμοποιείται περισσότερο για τη διερεύνηση της γυναικείας υπογονιμότητας.

• Υστεροσκόπηση: Αποτελεί τη μέθοδο εκλογής στη διάγνωση του ενδομητρικού πολύποδα καθώς παρέχει την πλήρη διερεύνηση της ενδομητρικής κοιλότητας και επιπρόσθετα την ανίχνευση τυχόν αλλοιώσεων που μπορεί να συνυπάρχουν με τους πολύποδες (όπως η υπερπλασία του ενδομητρίου), τη λήψη βιοψιών για τον αποκλεισμό κακοήθειας, αλλά και την αφαίρεση των ενδομητρικών πολυπόδων.

Η θεραπεία των πολυπόδων του ενδομητρίου είναι πάντα χειρουργική και έγκειται στην αφαίρεσή τους.

Η υστεροσκόπηση αποτελεί την πλέον σύγχρονη μέθοδο εκλογής για την αντιμετώπιση των πολυπόδων. Είναι μία ακριβής μέθοδος κατά την οποία ελέγχεται ολόκληρη η κοιλότητα του ενδομητρίου και δίνεται η δυνατότητα στον γιατρό να δει καθαρά τον μίσχο του πολύποδα και να τον αφαιρέσει χωρίς να τραυματίσει το υπόλοιπο ενδομήτριο, ενώ η συμβατική απόξεση του ενδομητρίου είναι ουσιαστικά μία τυφλή μέθοδος η οποία θα αποτύχει στην πλήρη εξαίρεσή των πολυπόδων στο 1/3 των περιπτώσεων!

Συμπερασματικά, με την αφαίρεσή των πολυπόδων προλαμβάνεται ο καρκίνος του ενδομητρίου, βελτιώνεται τη γονιμότητα και θεραπεύονται πιθανές ανωμαλίες της περιόδου (αν φυσικά δεν συνυπάρχει κάποιο άλλο πρόβλημα πχ. ορμονολογικό). Ωστόσο η πιθανότητα κακοήθειας ή εξαλλαγής ενός πολύποδα είναι σπάνια (το ποσοστό κυμαίνεται από 0,5 σε 4.8%).